Bewust alleenstaande moeder? 6 redenen om nog 2x na te denken
Als mama van een zoontje met een buitenlandse partner heb ik zeven maanden van mijn zwangerschap + 6 weken van de newborn fase alleen gedaan (met hulp van familie en vrienden). Ik was dus geen bewust alleenstaande moeder, maar wél een alleenstaande moeder. Op basis daarvan verzamelde ik mijn ervaringen – die ik nu met jou deel in dit artikel.
Ben je van plan om het alleen te gaan doen als bewust alleenstaande moeder? Dan zijn er, naast die prachtige kinderwens, ook wat andere zaken waar je rekening mee moet houden.
Welke dat zijn lees je hier.
*Ps. Respect voor alle alleenstaande moeders (en vaders). Dit artikel is niet als eerlijk kijkje in het moederschap van een pasgeborene bedoeld.
Bewust alleenstaande moeder? 6 redenen om nog 2x na te denken
Natuurlijk is het moederschap iets heel erg moois. Het heerlijke knuffelen met zo’n kleintje. Die schattige vingertjes en teentjes. En dat koppie… ahwwww!
Maar er zit ook een iets zwaardere kant aan het verzorgen van een pasgeborene. Ik geef je 6 redenen om nog 2x na te denken over wat je te wachten staat – zeker als je het alleen gaat doen. Respect!
1. Je bent afhankelijk van anderen (of je dit nu wilt of niet)
Jij kiest ervoor om een bewust alleenstaande moeder te worden, maar jouw omgeving kiest niét bewust voor een kindje. Toch ga je familie en vrienden hard nodig hebben. Zeker in de eerste week na jouw bevalling heb je iemand nodig die dag en nacht bij je is. Overdag komt de kraamhulp. En ‘s nachts?
Mijn tip: bespreek dit van tevoren met iemand waarvan je weet dat diegene jou kan en wíl ondersteunen. Het is best een zware belasting om iemand te vragen nachtenlang bij je te slapen.
Ook als je later een keer iets moet doen waarbij je jouw baby even niet mee kan nemen: wie past er dan op?
2. Het is financieel zwaarder
Een baby is duur. Denk aan kleertjes, luiers, babymeubels zoals een commode en nog veel meer andere kleine en grote artikelen. Én geboortekaartjes. Én boodschappen voor de kraamvisite. En misschien een bedankje voor de kraamverzorgster?
Als bewust alleenstaande moeder sta je alleen voor ál deze kosten. En als de baby er eenmaal is? Dan kunnen er zomaar nog eens véél meer kosten boven komen drijven. Denk aan een eigen bijdrage voor de kraamhulp. Of de kosten voor het inschakelen van een lactatiedeskundige.Of een (onvergoed) bezoekje aan de osteopaat. En het kan zomaar zijn dat je andere flesjes moet kopen, omdat de flesjes die je al had niet goed gepakt worden door je baby.
Ondertussen gaan alle andere rekeningen ook gewoon door. Terwijl jouw ouderschapsverlof (na het zwangerschapsverlof en geboorteverlof) vaak maar 70% van je salaris is. En maak je borst maar nat voor de kosten van de kinderopvang…
3. Onvoorziene babyproblemen die je gek kunnen maken
Iedereen droomt van die roze wolk met een pasgeborene. De realiteit kan echter ook een stuk wreder zijn. Neem maar eens een kijkje op de afdeling neonatologie van het ziekenhuis, waar de zorg voor zieke, of vroeggeboren zuigelingen plaatsvindt.
Nu is dat gelijk een heel extreem voorbeeld. Je kunt ook ‘gewoon’ een huilbaby hebben. Of een baby met (verborgen) reflux / krampjes.
Zulke baby’s kunnen uren achtereen huilen. UREN.
Ik kan het weten want mijn zoontje had in de eerste twee weken drie avonden last van verborgen reflux en krampjes. Zijn gehuil en gekrijs kon ik drie uur lang aan, maar daarna brak ik. En dan ben je dus helemaal alleen. Gelukkig kwam mijn vader me een keer helpen. En de kraamverzorgster – die toevallig ook mijn vroegere buurvrouw is – kwam er een keer ‘s avonds voor terug.
Op zulk soort momenten weet je van ellende niet wat je moet doen – als je alles al geprobeerd hebt. Ik stortte een keer volledig in elkaar en begon zelf ook onherroepelijk te huilen.
Moet je nagaan: dit waren nog maar drie avonden. Daarna ging het – gelukkig – over.
4. Hallo stress en angst: een grotere kans op een depressie
Een pasgeboren baby is kwetsbaar en die wil je tegen van alles beschermen. Je wilt het beste voor je kindje. Maar zonder partner om mee te overleggen vraag je je als alleenstaande moeder continu af of je het wel goed doet.
Je maakt je druk over de kleinste dingen. Ademt de baby wel normaal? Ademt ‘ie überhaupt nog? Waarom niest hij zoveel? Wat zijn die vlekjes op z’n huid?
Om nog maar niet te spreken over het schuldgevoel als je nét even iets te lang staat te douchen en jouw kleintje het op een huilen zet. En je avondeten? Het komt regelmatig voor dat je die compleet overslaat, omdat de baby ‘s avonds nét even wat onrustiger is dan overdag. Het kan zelfs zijn dat jouw baby aan clusteren wilt doen met zijn voedingen terwijl jij, zelf, dus nog helemaal niks gegeten hebt – en op een gegeven moment de honger voorbij bent.
Tel daarbij nog jouw hormonale veranderingen op – en een (soms zwaar) gebrek aan slaap. Dit alles bij elkaar kan voor stress en angst zorgen.
En een gebrek aan ondersteuning en hulp van de omgeving kan die stress en angst nog eens verergeren.
Sowieso ga je je eenzaam voelen, ondanks alle mensen in je omgeving. Jij bent nu eenmaal veel tijd alleen met je baby, terwijl je vrienden en familie ook nog steeds druk zijn met hun eigen levens.
Door dat sociale isolement, gecombineerd met angsten en zorgen; een veranderende levensstijl, en hormonale veranderingen heeft 10-20% van de nieuwe moeders ook een verhoogde kans op een (postnatale) depressie.
Een moeilijk verlopen zwangerschap, een medische ingreep tijdens de bevalling of het achterlaten een ziek kindje in het ziekenhuis kunnen die kans op een postnatale depressie nog eens vergroten.
5. De rest van je leven staat even op een laag pitje
Die eerste week na je bevalling kom je doorgaans het huis niet uit. Artsen en verloskundigen hanteren zelfs de 5-5-5 postpartum regel: 5 dagen ín je bed, 5 dagen óp je bed en 5 dagen rondom je bed.
Het huishouden? Dat gaat alleen nog in etappes, wanneer de baby slaapt. En eigenlijk hè; kun je dan beter zelf ook maar gaan slapen. Maar we weten allemaal dat je handen gaan jeuken als het huis er niet uitziet zoals jij wilt en de keuken ontploft is. E
ven naar de supermarkt? Die korte uitjes moet je nu zorgvuldig plannen, het liefst tussen de voedingen door.
En een dagje wellness? Dan heb je toch echt een goede oppas nodig; opa of oma bijvoorbeeld? Iemand die jouw kind zijn flesje geeft – of de gekolfde moedermelk van de dag ervoor.
De kleinste uitjes moet je plannen. En de grote uitjes worden zeldzaam.
6. Je ontzegt een kind bewust een vader
Last but not least: je ontzegt een kind bewust een vader. Natuurlijk zijn er onderzoeken die zeggen dat kinderen van alleenstaande moeders net zo gelukkig zijn als kinderen met twee ouders.
Maar je onthoudt je kind nog altijd de toegang tot 50% van zijn dna. Nadat je jouw kindje kunstmatig verwekt hebt.
Er zijn ook heel veel kindjes die geadopteerd kunnen (en willen) worden. Interlandelijke adoptie is anno 2025 niet meer mogelijk, maar een Nederlands kindje adopteren kan nog altijd.
Waarom kies je daar niet voor?
Natuurlijk is die keus volledig aan jou.
Hoe dan ook ben jij nu goed voorbereid om elke vorm van moederschap met een pasgeborene aan te gaan! En dat gaat jou heus lukken.
